Missie Hilversum :: J.H. Donnerschool

Onze missie

De J.H. Donnerschool is een speciale school die leerlingen helpt te ontwikkelen wie ze zijn, welke talenten ze bezitten, wat ze nodig hebben en wie ze kunnen worden.

Dit betekent dat we samen met de leerlingen ontdekken welk talent ze bezitten en speciaal voor hen werken wij aan hun mogelijkheden. Leerlingen leren eigen keuzes te maken en samen met onze deskundige medewerkers bouwen we aan een stabiele en betrouwbare toekomst, waarin ze zich zelfstandig kunnen redden.

Meer informatie over onze missie vindt u hier in de schoolgids.

De troon: speciaal voor mij

Hoe wij dat doen? Dat hebben we vertaald in het verhaal van de troon.

In Hilversum, in een heel gewone straat, staat een heel gewone school. Een school met fietsen voor de deur, met juffen en meesters, met juf Suzanne (de baas van de school), met meester Henk (de conciërge van de school). Hij hangt kastjes op, schildert muren en doet nog veel meer. En juf Anita die de telefoon opneemt en potloden en gummen uitdeelt. Natuurlijk werken er nog veel meer mensen op de school, teveel om nu op te noemen. Het lijkt een heel gewone school...Maar het is geen gewone school.

De school is speciaal, want de school heeft een gymzaal, waar meester Erik de gymlessen geeft. Waar kinderen kunnen rennen en klimmen, waar ze voetballen en hockeyen, waar ze leren samenwerken en samenspelen én leren hoe het is om te winnen of te verliezen.

De school is nog meer speciaal, want de school heeft een bibliotheek, met veel boeken (spannende boeken, leuke boeken, boeken over dieren, boeken over sport, luisterboeken, stripboeken) en iedere dag komen er kinderen naar de bibliotheek om boeken te zoeken die ze kunnen lezen in de klas.

Heel speciaal is dat de school een atelier heeft. Een atelier met verf, met kwasten, met klei, met karton, met lijm, met gereedschappen om de meest mooie en leuke dingen te kunnen maken. Juf Nicolette en juf Annelies helpen de leerlingen om te bedenken wat ze willen maken. Ze helpen ze om het te kunnen maken, ze helpen ze om de juiste materialen te vinden die nodig zijn óm het te maken…en als je verder misschien nog hulp nodig hebt, dan helpen ze je ook. In het atelier zijn natuurlijk ook de werkstukken te zien die de kinderen gemaakt hebben. Eigenlijk heeft de school dus ook een museum!

Maar het meest bijzondere, het allermeest bijzondere, het super-allermeest speciale is de troon bij de voordeur. Voor wie is die troon toch? Is die troon misschien voor koning Willem-Alexander als hij op visite komt met koningin Maxima? Of is de troon misschien voor de burgemeester, als hij nog eens komt voorlezen op de Donnerschool? Of is de troon voor juf Suzanne, zij is immers de baas van de school?

Nee, de troon is niet voor juf Suzanne, niet voor de burgemeester en ook niet voor de koning. Maar voor wie dan wel?

Deze troon is speciaal voor onze leerlingen!

Het verhaal van de troon

Op een dag, gaat de deurbel. Juf Anita doet de deur open en voor de deur staat een mevrouw met een jongetje aan haar hand. ‘Dag’, zegt de mevrouw, ‘ik heb een afspraak met de directeur. Dit is mijn zoon en ik wil graag dat hij bij jullie op school komt.' Juf Anita zegt tegen de mevrouw dat juf Suzanne al op haar wacht.

Het jongetje loopt naar binnen en gaat direct op de troon zitten. ‘Wat doe je nou?’, roept zijn moeder, ‘je mag toch niet zomaar ergens opklimmen en al helemaal niet op een troon.'
‘Maar’, zegt het jongetje geschrokken, ‘er staat toch “speciaal voor mij” boven? Toen dacht ik, daar mag ik op zitten.' ‘Dat klopt’, zegt juf Suzanne die net komt aanlopen. ‘Wij hebben een troon op deze school, omdat wij heel speciale leerlingen hebben. Deze troon is speciaal voor onze leerlingen!!’

‘Kijk de troon heeft zachte kussens om lekker op te kunnen zitten, om een boek te lezen of om even muziek te luisteren. De troon heeft ook gordijnen. Die kun je dicht doen als je even met rust gelaten wilt worden. Als je weer rustig bent doe je de gordijnen open en kom je weer tevoorschijn.'

‘Loop maar even mee naar het raam’, zei juf Suzanne, ‘dan zal ik je laten zien waarom wij vinden dat de leerlingen van onze school zo speciaal zijn.' De jongen gaf zijn moeder een hand en samen keken ze door het raam naar buiten.

Zie je die grote zonnebloemen in de tuin? Wij hebben leerlingen die groen-knap zijn. Die leerlingen vinden het fijn om in de tuin te werken, om te kijken hoe planten groeien, om planten te verzorgen en om te meten hoe hoog de steel geworden is. Juf Suzanne liep samen met de jongen en zijn moeder verder door de school.

Kijk hier is het atelier! Wij hebben leerlingen die beeld-knap zijn. Deze leerlingen leren door dingen te doen, door iets te maken. Ze hebben schelpen gemaakt van klei en hebben zo dingen over het strand geleerd.
Dit is de bibliotheek, hier mogen alle kinderen boeken halen. Sommige kinderen zijn woord-knap, die vinden lezen leuk en halen vaak boeken. Ze liepen de trap op naar boven. ‘In deze klas’, zei juf Suzanne, ‘zitten kinderen die ook woord-knap zijn, zij bedenken verhalen en schrijven die samen met de juf op. En in deze klas zitten leerlingen die reken-knap zijn. Deze leerling is niet alleen reken-knap, maar ook doe-knap. Zij kan het beste leren rekenen door het te doen…daarom maakt ze sommen van klei.' Ze liepen weer verder, de volgende trap op.

In deze klas staan muziekinstrumenten. Sommige leerlingen zijn muziek-knap en met deze instrumenten gaan ze oefenen voor het concert dat we binnenkort gaan geven en waar alle ouders mogen komen luisteren. ‘Deze jongen is zelf-knap’, vertelde juf Suzanne, toen ze de deur van een klein kamertje in een klas opendeed. ‘Hij weet dat hij soms even rust nodig heeft en gaat hier dan rustig een Donald Duck lezen of iets anders doen waar hij rustig van wordt.' In de volgende klas waren leerlingen aan het samenwerken. ‘Kijk’, zei juf Suzanne, ‘sommige leerlingen kunnen goed samenwerken, dat zijn de leerlingen die mens-knap zijn. Zij kunnen overleggen, weten welke leerlingen rust nodig hebben en welke leerlingen misschien hulp nodig hebben.'

Uiteindelijk kwamen ze terecht bij de gymzaal….daar waren leerlingen met de gymles bezig. ‘Sommige leerlingen zijn echt beweeg-knap’, zei juf Suzanne. De jongen zag leerlingen hoog springen op de trampoline, en ver springen op de mat. Andere leerlingen waren bezig met een balspel en de jongen zag dat 1 jongen steeds in het doel gooide: ‘Die is vast ‘balknap’, zei hij lachend. Daarna liepen ze door naar de kleutergroep. De juf had net een verhaal verteld over een man die op reis ging met een zware koffer. De man werd moe van het dragen van de koffer.. de leerlingen mochten allemaal proberen om met de koffer te lopen. ‘Kijk’, zei juf Suzanne, ‘dit is ook beweeg-knap. De leerlingen merken hoe lastig het kan zijn om met een zware koffer te lopen.”

Alle leerlingen op onze school zijn ergens goed in en als je ergens goed in bent, dan ben je speciaal. Wanneer je ergens goed in bent, mag je trots zijn op jezelf. Dan ga je op de troon zitten en dan denk je: deze troon is: SPECIAAL VOOR MIJ! ‘Mam’, zei de jongen met een grote frons in zijn voorhoofd, ‘waar ben ik eigenlijk goed in?’. De moeder keek haar zoon aan. ‘Nou’, zei ze, ‘daarom heb ik deze school voor jou gekozen, want dat kan je hier ontdekken! Dan is deze troon ook SPECIAAL VOOR JOU!’